Veelbesproken onderwerpen in onze huidige samenleving zijn depressie, verslaving, eenzaamheid, angsten in een vrij land. Hoe kan het dat we leven in een land met zoveel vrijheden en toch zoveel gebondenheid?
(Toelichtende bolletje: Claustrofobie of engtevrees, een specifieke fobie voor kleine of afgesloten ruimten. De naam is afkomstig van het Latijnse claudere, sluiten of claustrum, slot en het Griekse φόβος phóbos, angst/vrees.)
De Kolenkitreporter ontmoet bij een tankstation een jongeman die zich sterk maakt voor andere jongeren in de Kolenkitbuurt. Hij kent deze jongeman persoonlijk uit Amsterdam-West. De jongeman in kwestie is erg blij met de ontmoeting, omdat het al weer een lange tijd geleden is geweest dat de Kolenkitreporter en deze jongeman elkaar voor het laatst hadden gezien. Deze jongeman heeft in het jongerenwerk als vrijwilliger veel gedaan voor de buurt. Hij had zo zijn eigen problemen, maar dat weerhield hem er niet van om actief vrijwilligerswerk te doen. Het was dan ook een leuk weerzien en op het eerste gezicht leek er niets aan de hand. Het viel de Kolenkitreporter wel op dat deze jongeman heel graag een gesprek wilde.
Jongeman: Ik heb een woning gekregen in Amsterdam-Zuid-Oost, maar woon er niet zo vaak. Alles is voor mij geregeld, mijn zaken lopen goed en ik ben binnenkort schuldvrij.
En dan volgt een lange maar…….: “Ik leid al een lange tijd aan claustrofobie en durf niet in de metro te rijden. Het klikt gek, maar ik kan er gewoon niet tegen. Daarom blijf ik in Amsterdam-West. Zo gek is het niet hoor. Ik begrijp het wel antwoord onze Kolenkitreporter, want een paar dagen geleden – vertelt de Kolenkitreporter – op weg naar huis viel een student recht achterover in de metro, die op dat moment heel erg druk was. De ogen van deze jongeman rolden naar boven en zijn oogwit werd zichtbaar. In paniek schreeuwde een medepassagier of er iemand met medische kennis in de metro aanwezig was. De meegereisde vriend bleef rustig en verklaarde dat het om een epileptische aanval ging, schudde zijn vriend wakker en even later kwam de jongeman weer bij en stond weer kaarsrecht op zijn twee benen. Na enkele seconden ging hij op de grond zitten en vertelde dat hij het niet fijn vind om in een drukke metro te reizen. Bij de volgende halte stapte hij weer uit en weg was hij.
Dus terugkomend bij de jongeman: Ik begrijp jouw verhaal en het is goed dat je er met mensen over praat. Angst heb ik ook gekend vertelt de Kolenkitreporter waarbij ik niet durfde te slapen. Angst te lijf gaan door boos te worden, helpt niet. Ik put kracht uit een lied dat mij enorm heeft aangesproken. Dit lied is voor mij het antwoord tegen angst geweest. Luister naar het bijgaande nummer. De tekst spreekt mij enorm aan.
Vertaling:
Dit lied heeft een krachtige boodschap:
Roep luid de Heilige naam van Jezus uit over de bergen, Jezus op de straat, Jezus in de duisternis over elke vijand. Jezus over mijn familie.
Ik spreek de Heilige Naam van Jezus uit.
Ik wil alleen de naam van Jezus uitspreken over elke hart en elk verstand, want ik weet dat er vrede is in Zijn aanwezigheid. Ik spreek Jezus’ naam uit.
Ik wil alleen maar de naam Jezus uitroepen totdat elke donkere verslaving begint te breken.
Ik spreek de Heilige naam van Jezus uit over alle mensen die gevangen gehouden worden door depressie.
JEZUS’ naam is KRACHT
JEZUS’ naam is GENEZING
JEZUS’ naam BREEKT elke bolwerk
SCHIJNT door de schaduwen
BRAND ALS EEN VUUR.
Ik spreek de naam van Jezus uit over een ieder, die gevangen gehouden wordt door depressie, angststoornissen
